Creatix LC 144 VF Manual de usuario Pagina 171

  • Descarga
  • Añadir a mis manuales
  • Imprimir
  • Pagina
    / 365
  • Tabla de contenidos
  • MARCADORES
  • Valorado. / 5. Basado en revisión del cliente
Vista de pagina 170
170
Fatendum est quod etiam cum similes ei erimus quando eum videbimus sicuti est (quod
utique qui dixit hanc procul dubio quae nunc est dissimilitudinem attendit), nec tunc natura
illi erimus aequales. Semper enim natura minor est faciente quae facta est. Et tunc quidem
verbum nostrum non erit falsum quia neque mentiemur neque fallemur. Fortassis etiam non
erunt volubiles nostrae cogitationes ab aliis in alia euntes atque redeuntes, sed omnem
scientiam nostram uno simul conspectu videbimus. Tamen cum et hoc fuerit, si et hoc fuerit,
formata erit creatura quae formabilis fuit ut nihil iam desit eius formae ad quam pervenire
deberet; sed tamen coaequanda non erit illi simplicitati ubi non formabile aliquid formatum
vel reformatum est sed forma. Neque informis neque formata ipsa ibi aeterna est
immutabilisque substantia.
9
Creaturalità è sinonimo di imperfezione e la creatura, per quanto possa essere simile a Dio e
possa vederlo come è, non potrà mai eguagliare la sua grandezza: ciò che è formabile, ossia la
creatura che può ricevere una forma oppure essere ri-formata, non colmerà mai la distanza
rispetto alla forma stessa. La disuguaglianza ontologica tra Creatore e creatura resterà nonostante
i grandi vantaggi conoscitivi di cui quest’ultima godrà: essa sarà nella verità, non mentirà più, né
commetterà errori, conoscerà non più discorsivamente con pensieri fluttuanti (volubiles non
erunt nostrae cogitationes ab aliis in alia euntes atque redeuntes), bensì noeticamente,
immediatamente, intuitivamente (uno simul conspectu videbimus). Agostino ribadisce le
modalità conoscitive della visio già esposte nel passo su citato delle Confessiones, ma al modus
intelligendi aggiunge qui l’oggetto dell’intellezione: omnem scientiam nostram. Mentre nelle
Confessiones si era limitato a dire che conosceremo simul, senza specificare cosa, ora precisa che
conosceremo tutta la nostra scienza, non quella divina, ma quella di noi creature
irrimediabilmente diseguali al Creatore.
Ad Agostino i medievali attribuivano anche le Quaestiones Veteris et Novi Testamenti,
successivamente assegnate all’Ambrosiaste, e nelle dispute sulla visio beatifica presiedute da
Guerrico è citato un passo tratto dalla prima delle 150 quaestiones:
Quid est deus? Deus hoc est quod nulla attingit opinio. Plus est enim quam quicquid dici
poterit aut cogitari. Sed dicamus aliquid, quod licet impar sit, tamen ex aliqua conveniat
ratione his quae de deo digna videntur. Nam una quaeque natura pro capacitate sui suspicatur
de deo, ut quantum natura distat a natura, tantum distet sententia a sententia quid deus sit.
Quia enim super omnia est, necesse est ut omnium mentes excedat. Homines enim, quantum
possunt aciem mentis extendere, aspiciunt quid deus sit opinione, non definitione; angeli
autem qui superiores hominibus sunt, quia plus aliquid de deo sentiunt, non est dubium;
archangeli vero eo ipso amplius; cherubin autem et seraphin, quae potentiae juxta deum esse
dicantur, majora de deo sentiunt, non tamen comprehendunt penitus quid deus sit, quia nemo
novit patrem nisi filius, nec filium quis nisi pater [Mt 11, 27].
10
9
AUGUSTINUS, De Trinitate, XV, 16, 26, PL 42, 1079, ed. W. J. Mountain, 2 voll., Turnhout 1968 (CCSL,
50-50A), II, pp. 500,20-501,34, corsivo mio.
10
PSEUDO-AUGUSTINUS, Quaestiones Veteris et Novi Testamenti, I, 1, PL 35, 2213-2215, ed. A. Souter,
Wien – Leipzig 1908 (CSEL, 50), p. 13,1-16.
Vista de pagina 170
1 2 ... 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 ... 364 365

Comentarios a estos manuales

Sin comentarios